Merhaba arkadaşlar...
Size 12 Mayıs 2014 tarihinde başımızdan geçen aslında hiç hoş olmayan bir durumu anlatmak istiyorum.
Üniversitelerin bahar şenlikleri başladı. E haliyle Akdeniz Üniversitesi gümbür gümbür.
12 Mayısta Etifest'in düzenlediği Beyaz Show etkinliğine gittik. Beyazıt Öztürk'ün gökyüzüne tavan yapmış enerjisi ve sempatisiyle çok güzel geçti. Hayko Cepkinin, Bengünün, Kubatın ve süpriz konuk Sarp Apak'ın muhteşem düetleriyle eğlenceli vakit geçirdik diyebilirim.
Neyse efendim lafı fazla uzatmadan olaya geçeyim. Beyaz Show bitti ve Berkay Engin arkadaşım bizi kulis denilebilecek sahne arkasına güç bela götürdü. Kubat kimler gelmiş kimler gelmiş diyerek bizi karşıladı ama ne yazık ki ben sadece sesini duyabildim çünkü ışıklar açık değildi. Berkaya bir baktım biriyle konuşuyor. Konuştuğu kişinin sesini duyunca aklım şaştı lanet ettim ışıkları açmayanlara! Konuştuğu kişi Beyazıt Öztürktü çünkü. O şaşkınlıkla biraz da o sesin verdiği mutlulukla "abi ben seni göremiyorum" dedim. Ve Beyazıt Öztürk göremediğim halde bana sarıldı. Ama normal avutma sarılması değildi. Size şöyle yazabilirim ki bizim Beyazıt Öztürk gibi sanatçılara ihtiyacımız var. Halkını unutmayan, mütavazı, saçma sapan takıntıları olmayan ve en önemlisi insana saygı duyan...
Neyse efendim güvenlik görevlilerinin saçma tavırlarıyla dışarı çıkarma eylemi tam bir atılma eylemine dönüştü.
Ben ve Berkay diğer kapıya gittik çıkarlarsa bir fotoğraf çekinelim diye. Diğer iki arkadaş kulise benzer yerin yani bizi kapının önüne koydukların yerin kapısında beklediler. Biz beklerken telefonum çaldı diğer kapıda bekleyen arkadaş buraya gelin dedi.
Biz heyecanlandık ve bir hızla insanların arasından sıyrılıp gittik.
İnsanları almaya başlamışlar biz de bir umutla beklemeye başladık.
Bizim dışımızda durumu bizden kötü olan sipastik özürlü bir arkadaşımız vardı. O da sabırsızlıkla bekliyordu ama ayakta zor durmaya çalışıyordu. Bekle bekle güvenliklerden çıt yok. Bekleyin alcaz bekleyin içerden haber gelmedi bekleyin not yazın böyle mazaretli beklemelerle 1 saatimiz geçti. En sonunda bir güvenlik çıkıp pişkin pişkin sipastik özürlü arkadaşımızın annesine siz niye bekliyorsunuz ki abla sanatcılar gitti dedi.
Ve bunu diyen güvenlik yüzünden sipastik özürlü arkadaş az kalsın düşüyordu.
Be mübarek senin karşında insan var. Böyle de saygısızlık olmaz ki ya. Kraldan çok kralcı olma!
Beyazıt Öztürk'e haber bile vermemişlerdir eminim.
Düzgün cümle kuramam sinirimden. Bu güvenlik diye adlandırdığımız saygı ve sevgi yoksunu insanlardan. Engelliye yokmuş gibi davranmalarından!
EtiFest personelini iyi eğitememişsin!
Size 12 Mayıs 2014 tarihinde başımızdan geçen aslında hiç hoş olmayan bir durumu anlatmak istiyorum.
Üniversitelerin bahar şenlikleri başladı. E haliyle Akdeniz Üniversitesi gümbür gümbür.
12 Mayısta Etifest'in düzenlediği Beyaz Show etkinliğine gittik. Beyazıt Öztürk'ün gökyüzüne tavan yapmış enerjisi ve sempatisiyle çok güzel geçti. Hayko Cepkinin, Bengünün, Kubatın ve süpriz konuk Sarp Apak'ın muhteşem düetleriyle eğlenceli vakit geçirdik diyebilirim.
Neyse efendim lafı fazla uzatmadan olaya geçeyim. Beyaz Show bitti ve Berkay Engin arkadaşım bizi kulis denilebilecek sahne arkasına güç bela götürdü. Kubat kimler gelmiş kimler gelmiş diyerek bizi karşıladı ama ne yazık ki ben sadece sesini duyabildim çünkü ışıklar açık değildi. Berkaya bir baktım biriyle konuşuyor. Konuştuğu kişinin sesini duyunca aklım şaştı lanet ettim ışıkları açmayanlara! Konuştuğu kişi Beyazıt Öztürktü çünkü. O şaşkınlıkla biraz da o sesin verdiği mutlulukla "abi ben seni göremiyorum" dedim. Ve Beyazıt Öztürk göremediğim halde bana sarıldı. Ama normal avutma sarılması değildi. Size şöyle yazabilirim ki bizim Beyazıt Öztürk gibi sanatçılara ihtiyacımız var. Halkını unutmayan, mütavazı, saçma sapan takıntıları olmayan ve en önemlisi insana saygı duyan...
Neyse efendim güvenlik görevlilerinin saçma tavırlarıyla dışarı çıkarma eylemi tam bir atılma eylemine dönüştü.
Ben ve Berkay diğer kapıya gittik çıkarlarsa bir fotoğraf çekinelim diye. Diğer iki arkadaş kulise benzer yerin yani bizi kapının önüne koydukların yerin kapısında beklediler. Biz beklerken telefonum çaldı diğer kapıda bekleyen arkadaş buraya gelin dedi.
Biz heyecanlandık ve bir hızla insanların arasından sıyrılıp gittik.
İnsanları almaya başlamışlar biz de bir umutla beklemeye başladık.
Bizim dışımızda durumu bizden kötü olan sipastik özürlü bir arkadaşımız vardı. O da sabırsızlıkla bekliyordu ama ayakta zor durmaya çalışıyordu. Bekle bekle güvenliklerden çıt yok. Bekleyin alcaz bekleyin içerden haber gelmedi bekleyin not yazın böyle mazaretli beklemelerle 1 saatimiz geçti. En sonunda bir güvenlik çıkıp pişkin pişkin sipastik özürlü arkadaşımızın annesine siz niye bekliyorsunuz ki abla sanatcılar gitti dedi.
Ve bunu diyen güvenlik yüzünden sipastik özürlü arkadaş az kalsın düşüyordu.
Be mübarek senin karşında insan var. Böyle de saygısızlık olmaz ki ya. Kraldan çok kralcı olma!
Beyazıt Öztürk'e haber bile vermemişlerdir eminim.
Düzgün cümle kuramam sinirimden. Bu güvenlik diye adlandırdığımız saygı ve sevgi yoksunu insanlardan. Engelliye yokmuş gibi davranmalarından!