Umutsuz Vaka


Durur durur karşına çıkar biri..Hiç alaka bir zaman da hemde.Sevsen mi sövsen mi bilemezsin.Sen hal-hatır sorma peşinde koşarken o hazmedemediklerini kusmaya başlar.Aslında onun da derdi senin karşına oturup seni eleştirmek ve seni sana anlatmaktır.Yani dolaylı yoldan 'seni özledim' der..Başında merakla dinlemeye başlarsın.Ben dışarıdan birinin bakışıyla nasılım diye.Sonra o senin kötü yanlarını anlatır.Kendinden nefret etmeye başlarsın.Bir an da bir şey olur ve durur düşünürsün.Sen onunla neden böyle olduğunu hatırlayınca bir keyif sigarası yakarsın..Ve işin en güzel tarafı o bunu hiç bilmez..


Dert anlamak ve dinlemek herkesin işi değildir.Becerebiliyorsan insansındır.Eğer beceremiyorsan gölge etmeyeceksin.Karşıma çıkıp eskilerle ilgili masal anlatma bana..Ne sen yenisin ne de ben eski..Şarkıları dinleyip gaza gelmeyin..Gittiğiniz en uzun yol bile bir yerden sonra sıkar sizi.Varmak istediğiniz yere gelmek istersiniz bir an önce.Karışık oldu sanki cümle.Umarım anlar..


Hiç gidemediğim yerler var benim.Hiç gitmek istemediğim..Gidersem yaralanmaktan korkup kaçtığım..İnsan neden yaralanmak için gider ki?İntihar değil midir bu?Herkes yola yaralanmamak için çıkar ama yolda kalınca suçlu kendi olmaz.Yanlış anlama seni suçlamıyorum.Ama benim kadar iyi biri değilsin...Sen de bana öyle gelmedin mi zaten?Baştan kabul etmedin mi?Neden şimdi değiştin?

Hiç aklımdakileri yazamadım bu sefer..Yine karışıklık içinden çıkamıyorum.Sanki peşimi bırakmayan bir lanet var gibi..Gülmeyen yüz yapmış tanrı..Ve sanırım bundan haberi yok..Nefes harcamak boşa artık sanki..Borcuna sağdık bir insanım ama.Aldığım nefesi geri vermek benim birinci görevim..İçimdeki kalp müzesi beni yoruyor artık..Tek isteğim ufak bir kapı gıcırtısı..Işıkla falan işim yok artık benim..